Gabrielle Hagedorn Plotseling herinnerde ik me een werkje dat zoon X. maakte op de basisschool. Een heel grote mond, met agressieve halen in zwart en rood waskrijt opgetekend. Boos, hij was verschrikkelijk boos. Woedend. Ik weet niet meer wat de opdracht was, maar de uitwerking was een schoolvoorbeeld van een uiting van emoties. Oprechte emoties.
Nu ben ik boos. Wat zeg ik, woedend. En bang, en verdrietig. Ik kan niet anders dan krassen. Krassen en schreeuwen.
