Gabrielle We spraken elkaar bij de pantry. Zij haalde koffie, ik vulde de waterkoker om thee te maken. Ik vroeg hoe het met haar ging, hoe ze de feestdagen had beleefd. Ze verloor een half jaar geleden, heel onverwacht, haar man.
Ze realiseerde zich dat ze, ondanks het grote verdriet, heel erg van het leven hield. En dat ze dwars door haar verdriet heen moest om verder te kunnen gaan.
Haar leidraad was het prentenboek Op berenjacht, dat ze zo vaak aan haar jongens had voorgelezen.
Wij gaan op berenjacht,
We gaan een hele grote vangen.
Wat een prachtige dag!
Wij zijn niet bang.
Oh jee! Een bos!
Een diep donker bos.
We kunnen er niet over
We kunnen er niet onder
We moeten erdoor!
We wensten elkaar alle goeds voor het nieuwe jaar.
