Mijn schoonvader noemt het angstvlees: het vlees dat in de vriezer ligt te wachten op je weet maar nooit wie er langskomt. Onder dezelfde noemer vallen de geblancheerde groenten, de geweckte stoofpeertjes en de voorraad levensmiddelen in de kelderkast.

Wat is het toch dat wij vrouwen nooit eens paal en perk kunnen stellen aan het zorgen voor? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je geen driegangendiner kunt serveren aan onverwachte visite? Ik heb gastvrijheid hoog in het vaandel staan. Maar een hartelijke ontvangst en het delen van dat wat er in huis is, is voldoende. Echt waar.
En dat probeer ik mijzelf nu ook eens voor te houden.

Aanbevolen artikelen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.