Gabrielle Bij het reorganiseren van mijn tekenmateriaal kwam ik een brushpen tegen, die ik een aantal jaren geleden had gekocht. Eigenlijk zocht ik toen een navulling voor mijn favoriete tekenpen, maar die was uit het assortiment en de meneer in de winkel bood mij dit alternatief.
Veel plezier had ik er niet van. Hij deed niet wat ik wilde of ik kon er niet mee omgaan.
Nu bestelde ik een navulling, want inmiddels had ik een boek uit de bieb gehaald om te leren brushletteren en bleek ik toch echt het juiste gereedschap daarvoor in huis te hebben. Met een inmiddels uitgedroogde vulling, dat dan weer wel.
De bestelling kwam binnen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen de oude vulling weg te gooien. Ik pakte een papiertje en streek de punt van de pen van boven naar beneden. Van links naar rechts.
Onder mijn handen ontstond als vanzelf een landschap. Met een boerderijtje, een kerk.
De brushpunt bleek nog een aardige zwarte lijn te kunnen trekken. In anderhalve minuut had ik een tekening.
Die letters komen een andere keer wel.
