Gabrielle Hagedorn Opruimen, elke december weer voel ik de urgentie schoon schip te maken en de overbodige ballast overboord te gooien. Een frisse start in het nieuwe jaar, met goede voornemens om het allemaal anders te doen. Beter, rustiger, soberder. Best lastig wanneer het de tijd is dat we worden geconfronteerd met feestjes, luxe cadeaus en overvloedig eten. Alsof we een varken hebben geslacht om de hele winter van te kunnen eten, zo verzamelen we spullen om de donkere maanden door te komen. We moeten er even op kunnen teren denken we, maar in januari zijn we het spek weer vergeten en storten we ons uitgehongerd op de uitverkoop.
Bij het opruimen kom ik ze tegen, de verborgen pareltjes. O ja, deze roman heb ik nog niet gelezen, en die stiften heb ik ook nog. Mijn moestuinhandboek kijkt me verwijtend aan. Het was een slecht jaar, maar de tuin ligt er nog en met een beetje liefde, tijd en aandacht zal er volgend seizoen heus wel wat willen groeien. Zo trek ik ze een voor een naar boven, de kansen en de mogelijkheden. De bonkige kleigrond zal niet altijd meegeven, en ongetwijfeld komt er ook rotzooi mee omhoog, maar laten we het blijven proberen. Iets meer moeite doen om te koesteren wat we hebben, te zien wat niet direct zichtbaar is.
Ik wens iedereen mooie feestdagen en veel verborgen pareltjes in het nieuwe jaar.
