Kasteel

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden moest ik in de lunchpauze van mijn thuiswerkdag de auto van M. ophalen bij de garage. Die garage lag aan een kant van de stad waar ik nog nooit met de bus was geweest. Het openbaar vervoer was echter de enige mogelijkheid om er te komen. Lopen was te ver en wanneer  je een auto moest ophalen was het niet handig om op de fiets te gaan.

Ondanks het opgejaagde gevoel dat ik had keek ik mijn ogen uit. De regiobus reed langs het terrein van de Floriade in opbouw. Daar was ik eerder geweest, met zoon X. op een niet helemaal legale manier. We waren dan ook als stoute kinderen weggestuurd.

Nu was er een tijdelijke bushalte geplaatst vanwege een nieuwe locatie van de hogeschool. Na december zou deze weer worden opgeheven. De bushalte dan, de hogeschool was naar ik aannam niet van tijdelijke aard.

Volgende halte: Kasteel.

In Almere was Het Kasteel een begrip. Ruim twintig jaar geleden begon men aan de bouw ervan, omdat er behoefte was aan een aantrekkelijke trouwlocatie. Langs de A6 ontstonden de contouren van een burcht, naar het ontwerp van een bestaand, dertiende-eeuws Belgisch slot. Na twee jaar werd de bouw stilgelegd, het geld was op. Nog tweemaal werd een poging gedaan Het Kasteel nieuw leven in te blazen, maar beide initiatieven strandden.

Kan een gebouw dat nooit was afgemaakt, nooit in gebruik was genomen, een ruïne worden? De stad was Het Kasteel al kwijt voordat het er was. Het verval was  ingezet voordat de bruiden en bruidegoms voor wie het bedoeld was elkaar zelfs maar hadden ontmoet. Toch paste het bij de stad, die met zijn 45 jaar ook niet meer piepjong was. Een stukje hedendaagse geschiedenis was geschreven. De gemeente had in het voorjaar dan ook het steeds bekendere Almeerse street art collectief Kamp Seedorf carte blanche gegeven om Het Kasteel te gebruiken als ondergrond voor een gigantisch kunstwerk. Vanuit de bus zag ik de knalgroene Hulk op de kasteeltoren oplichten.

Ik glimlachte toen we even later het Volksdanspad kruisten en door de Polkastraat de Danswijk inreden. Ally was na veertien jaar toch echt mijn stad geworden.