Rituelen

De ochtend is nog niet voorbij of daar begint het weer. Het schort, zonder ook maar één vlekje, wordt op het daarvoor bestemde haakje gehangen. Het gereedschap komt er even zorgvuldig naast.

De klep wordt opgetild en er vindt een grondige inspectie plaats. Wat is er veranderd na gisteravond acht uur, toen de gigantische barbecue met een angstwekkende bezetenheid werd gereinigd?

De tafel staat klaar, glimmend alsof hij net bij het tuincentrum vandaan komt. De parasol in exact de juiste knik gebogen. De stoelen en het krukje worden voorzien van kussens, en het witte dekentje wordt tot op de millimeter nauwkeurig over de stoelzitting gedrapeerd. De weervrouw voorziet voor vandaag een temperatuur van minstens dertig graden, maar de setting moet lijken op het plaatje uit de Seasons of Landleven, de enige lectuur die regelmatig wordt uitgeplozen.

Wie zouden er komen aan het eind van de middag? Het is de zoon met vrouw en kind of de dochter met vriend, meer smaken zijn er niet. Vrienden of andere familie heb ik nog nooit zien arriveren in de elf jaar dat we er wonen. Maar de dochter was er gisteren, en de zoon zit in het buitenland. We konden immers allemaal meegenieten van het videogesprek.

Aan het begin van de avond wordt het schort -ongebruikt- van het haakje getild en naar binnen gebracht.