Gabrielle We ronden het jaar af. Sluiten de kerstgids, waarbij -inmiddels ook traditie- weer iets heel erg mis gaat én ook weer wordt hersteld, kiezen een eindejaarsgeschenk, borrelen met alle freelancers die voor ons schrijven, illustreren, fotograferen. Hebben nog een kerstontbijt in het vooruitzicht, maar wisselen de mappen alvast om en maken plannen voor de toekomst.
Ik vul, net bijgekomen van het surprisemaken, de kerstdagen in. Ben blij dat we straks het laatste feest, waar ik altijd al een hekel aan had, in anonimiteit kunnen vieren.
Ik kijk terug op een levensveranderend jaar. Met diep verdriet, maar ook grote dankbaarheid zoveel liefde te hebben ontvangen van en kunnen geven aan de mensen die er nu niet meer zijn.
Niets zal meer hetzelfde zijn, nooit meer. Maar ik zal hun stemmen blijven horen, hun gezichten blijven zien. Hun verhalen blijven vertellen.
Met deze bagage ga ik het nieuwe jaar in en ga ik het leven vieren, ook als de feestdagen voorbij zijn.
