De vakantie was voorbij, maar sudderde gelukkig nog een beetje door in ons opgepakte dagelijks bestaan. Een half pak granola van Paulúns, in stukken gebroken cirkels knäckebröd, wat zakjes blauwebessenthee. Ik wist waar de Zweedse drop met Spaanse peper lag, die ik uit zelfbescherming had verstopt.

Er waren foto’s, maar bovenal waren er herinneringen. Sensaties. De stilte van het Kattegat. Ronddobberen in het steenkoude, spiegelgladde water. Opdrogen in de zon. Het ultieme gevoel van vrijheid om op de rug van een vriendelijke IJslander door het Deense bos te rijden. De geur van paardenzweet, leren zadels en mest. Een bammetje met pittige Västerbotten-kaas, stekelige struiken vol met bijna-rijpe sleedoornbessen. Afgesleten rotsen. Hondsroos in de duinen, met knalroze bloemen die van papier gemaakt leken te zijn. Sappige rozenbottels vol jeukende pitjes.
Straks is de granola op, de drop ontdekt.
De beelden en sensaties heb ik opgeslagen. Ik zal ze tevoorschijn kunnen toveren wanneer nodig.