Gabrielle Hagedorn Moeder sprak steevast van waranda, ik noem het een veranda: de aangebouwde, overdekte en omheinde ruimte aan een woning. Het woord waranda is een samentrekking van mijn veranda en een warande, dat weer staat voor een besloten jachtterrein, een wandelpark of dierenpark.
Niet alleen lijken de woorden qua klank op elkaar, ook in betekenis is er overeenkomst. Er zijn meerdere taalkundige verklaringen. In het Portugees is er de varanda, waarin var verwant is aan het woord dat stang betekent, de reling van de veranda dus. In het Sanskriet kent men de woordstam var die verwijst naar bewaren. Dat zou weer kunnen verwijzen naar de levende have die ‘bewaard’ werd op de veranda. En zo zijn we dan weer bij de warande, het dierenparkje. Moeder en ik hadden dus allebei gelijk.
Ik koppel het woord veranda onbewust aan die bij een Zweeds huis, en niet aan de protserige overkappingen waar de tuinmeubelgigant het over heeft. Voor mij is een veranda altijd verhoogd en moet hij met een trappetje worden betreden. Het liefst staat er op de veranda dan nog een wit paard met zwarte stippen, dat Lilla Gubben heet, letterlijk vertaald: klein oud mannetje. En doet Pippi open als ik de grote koperen bel klingel die naast de voordeur hangt.
De Zweedse veranda geeft mij een gevoel van geborgenheid zonder dat ik me opgesloten voel. Je zit deels beschut, maar hebt voldoende uitzicht om de boel in de gaten te kunnen houden. Het zal alles met mijn dwang tot controle te maken hebben.
Misschien dat het er ooit van komt, een eigen huis met een witte veranda, maar voorlopig moet ik het doen met de veranda’s van Zweedse vakantiehuisjes. Mijn droom ging vorige week toch een klein beetje in vervulling. Op het inhaalnieuwjaarsfuifje met de buren kreeg ik de vraag of ik belangstelling had voor een retro hangstoel. Authentiek, uit de jaren zeventig. Die was wel heel erg leuk, en zou goed in mijn atelier passen. De volgende dag haalden we hem op, en kwam hij op exact dezelfde plek te staan waar hij al jaren stond, maar dan drie huizen verder.
Toen ik een paar dagen later via Marktplaats nog een bijbehorend oranje ribfluwelen kussen scoorde was mijn geluk compleet. Zachtjes schommelend in de hangstoel, iets boven de grond, beschut maar met voldoende uitzicht: ik had mijn eigen kleine veranda gevonden.
