God fortsättning! schreef de Zweedse kook- en bakjuf in haar nieuwjaars-mail, wat ze vertaalde met Beste wensen! Letterlijk betekende het natuurlijk goede voortzetting, wat ik eigenlijk veel mooier vond. De Zweden bedoelden hiermee het voortzetten van de kerstdagen, wanneer je deze wens van tweede kerstdag tot 30 december gebruikte. Als je dit iemand toewenste tussen 2 januari en Driekoningen ging het over een goede voortzetting van het nieuwe jaar.
Eigenlijk was dit wat ik mezelf ook toewenste: een goede voortzetting van wat ik begonnen was, maar had laten liggen.
Een doorzetter was ik wel. Als ik een examen moest halen, werk moest afmaken of een andere opdracht van buiten kreeg haakte ik niet zo snel af. In andere gevallen kon ik wel eens verveeld raken. Na verloop van tijd kwam er weer iets NIEUWS NIEUWS NIEUWS langsfietsen en was ik domweg vergeten waar ik mee bezig was en dat ik al zo ver was gekomen met een project. Doorzetten lukte dus wel, met voortzetten had ik wat meer moeite.
Ik opende mijn mail en begon me uit te schrijven van de vele, vele nieuwsbrieven waarop ik was geabonneerd. Allemaal prikkels die mij probeerden over te halen tot het nemen van nieuwe zijweggetjes en die afleidden van mijn hoofdpad. Waar was ik ook al weer mee bezig?
De Zweedse juf mocht blijven, die van de yoga ook. Post van honderd en één uitgeverijen hoefde ik voorlopig niet, ongelezen boeken had ik genoeg. En o ja, vóór de decembermaand en de lockdown gaf ik creatieve workshops over rouw en verlies. Wie had aangegeven belangstelling te hebben? Ik viste de mailtjes van potentiële kandidaten omhoog. Daarna maakte ik een mind map van de thema’s waar ik me op zou focussen de komende tijd.
Mijn hoofdpad werd weer helder.
Ik wens je een goede voorzetting van waar je mee bezig was: God fortsättning!