Opeens kwam ik de gedroogde bloemetjes weer tegen, beschermd door keukenpapier en zorgvuldig opgeborgen in de doos met spulletjes uit mijn Pippi-verzameling die niet groot genoeg zijn om te kunnen staan. Een zekere logica voor de opbergplaats was er wel, want de bloemetjes had ik geplukt op Gotland, het eiland voor de Zweedse kust waar een groot deel van de Pippi-films is opgenomen.

Waar ik in haar sporen door Brunnsporten liep, de poort waar Pippi op Kleine Witje het middeleeuwse  stadje Visby binnenreed. Waar we de oorspronkelijke plek van Villa Kakelbont zagen, maar waar we niet, om het beeld zuiver te houden, naar pretpark Kneippbyn gingen waar de villa nu staat.

Waar we boven op de Lummelunda grotten liepen, waar Pippi zich met Tommy en Annika schuilhield. Waar we op het strand van Tofta lagen, en ik in mijn verbeelding het piratenschip van Bloed-Sven en Messen-Jochem zag komen aanvaren. Waar we door de schilderachtige straatjes met de ontelbare stokrozen wandelde, waar Pippi fietste met alleen een stuur in handen. Waar we omhoog keken naar de daken van de huizen op Klinttorget, het pleintje waar bijna vijftig jaar eerder een touw gespannen was en Pippi haar circuskunstjes deed. Waar we de torenspits van het kerkje zagen waaraan de luchtballon bleef haken.

De bloemetjes en grassen zijn aardig ingedroogd. Aan de hand van afbeeldingen op een Zweedse website die is gewijd aan Gotlands flora kan ik er met moeite een aantal herkennen. Misschien dat Carl von Linné, die als plantkundige veel van zijn tijd besteedde aan het in kaart brengen van de Zweedse flora, zich omdraait in zijn graf, maar ik heb mijn verborgen schatten een naam kunnen geven.

Aanbevolen artikelen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.