Toen ik de naam Ans Wortel zag staan op de website van het museum hoorde ik meteen haar zware, doorrookte stem en ik dacht aan zus M.
In de jaren ’80 was zij het die mij op het spoor van deze schilder en schrijver bracht. We lazen haar vijfdelige autobiografie, wat een bijzondere en sterke vrouw.
Nu was ik met vader in het museum dat eens haar woonhuis en atelier was. Ik kocht de bijna niet te tillen zo zware catalogus.
Daarna reden we naar het strand en aten een broodje kaas.
Wat een mooie dag.

Aanbevolen artikelen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.